Ik had niet gedacht dat dit in het Nederland van 2020 nog mogelijk was, een artikel over astrologie in mijn krant, de NRC. Astrologie is populair bij jonge hoogopgeleide vrouwen uit de Randstad en in de  lhbti-scene. Het leek mij inmiddels meer iets van heksen uit Middeleeuwen en de Rozenkruizersgemeenschap. Mijn synodaal-gereformeerde oma heeft gelijk gekregen: als het geloof de voordeur uitgaat, komt het bijgeloof de achterdeur binnen. Of G.K. Chesterton: Sinds de mensen niet meer geloven in God, geloven ze in alles. In bijv. sterrenbeelden. Die bestaan natuurlijk niet, het zijn denkbeeldige lijnen die tussen sterren getrokken worden, die niet alleen lichtjaren van elkaar kunnen staan, maar bovendien nog t.o.v. elkaar kunnen bewegen. Hoe willekeurig dit is blijkt bijvoorbeeld uit feit dat de Chinese astrologie anders gevormde en anders genaamde sterrenbeelden heeft, niet op maand-, maar op jaarbasis en dat dan om de twaalf jaar. Ik ben van 1955 en volgens de Chinese astrologie ben ik dan een Geit (had ik op Vlieland moeten blijven, dat wordt het geiteneiland genoemd), evenals wie geboren is in 1943 of 1967. Hoe een serieus al of niet hoogopgeleid, al of niet vrouw, al of niet lhbti-mens aan dergelijke onzin kan geloven is mij een raadsel. Maar het is ook meer. Het toont ook aan dat de Bijbel nu op dit punt even actueel is als ten tijde van Jesaja: laten nu opstaan en u redden, zij die de hemel indelen, die de sterren waarnemen, die maand voor maand doen weten wat u overkomen zal. (NBG1951). “Als je gelooft dat je leven voorspeld wordt door de sterren… kun je verwijzen naar het lot.” Dit is blind heidendom!! Wij geloven in en belijden juist God, die het lot wendt en die dat in en als Jezus Christus gedaan heeft. Zijn geboorte, leven, lijden, sterven en opstaan zijn daar bij uitstek teken van. Sterren zijn nachtlampjes en als zodanig zijn ze prachtig. Sterrenbeelden zijn constructies en die kunnen ook boeiend en spannend zijn, in de kunst en de literatuur (C.S. Lewis heeft ieder van de 7 Narniaverhalen gekoppeld aan de vermeende eigenschappen van de planeten). Ja, maar de ster der wijzen dan? Dat is een heel ander verhaal, nl. heilsgeschiedenis. Er is uitvoerig onderzoek gedaan naar wat dat verschijnsel aan de hemel nu zou kunnen zijn: reguliere astrologie?, een supernova? een eenmalige ster? Ik voor mij lees het als de afglans van het engelenlicht in de velden van Efratha. De schepping reageert op haar Heer, zoals later het water van Kana, het meer van Gennésareth, het brood en de vissen. Ondertussen is het wel zorgelijk dat onze cultuur steeds verder wegraakt van God. Dat wij ons minder en minder geborgen weten bij Hem en meer en meer afdrijven naar bijgeloof. Het is ook aan onszelf te wijten. Welk getuigenis geven wij als christenen en als kerken nog af? Er is – nog steeds het artikel – veel geld met astrologie te verdienen. Hebben we gelijk nog zo’n Bijbels thema: de Mammon. Wellicht is een goede manier om de veertigdagentijd vorm te geven het vasten, op wat voor manier dan ook, Of via een leesrooster het lijdensevangelie lezen. Het rooster van NBG gaat 1 maart over op Exodus, maar voor wie een evangelie wil lezen heb ik het slot van Mattheus in 40 dagen ( de zondagen vallen af, dan horen we in de kerk te zijn). Mattheus dan: H.21: 1-11; 12-17; 18-22; 23-27; 28-32; 33-41; 42-45. H. 22: 1-14; 15-22; 23-33; 34-40; 41-46; H. 23: 1-11; 12; 13-15; 16-22; 23-28; 29-36; 37-39. H. 24: 1-14; 15-35; 36-51;  H.25: 1-13; 14-30; 31-46; H. 26: 1-5; 6-16; 17-25; 26-29; 30-35; 36-46; 47-56; 57-68; 69-75. H. 27: 1-10; 11-26; 27-32; 33-44; 45-55; 57-66. Lees nu eens elke dag zo’n Bijbelgedeelte en denk erover na. Zinvolle en bezinningsvolle dagen gewenst en als altijd: Tot zondag. Ds. L.C.P. Deventer