Tenslotte Tenslotte
Ik begrijp de vermoeidheid en de ergernis rond de corona-maatregelen wel een beetje. Vooral die, die lastig te begrijpen zijn. Waarom wel honderd mensen bij een rouwdienst en maar dertig in een trouw- of reguliere dienst. En waarom nul in een stadion, waarin er duizenden kunnen? Waarom wij klagen over Belgen die over de grens bij ons boodschappen komen doen, terwijl wijzelf jarenlang over de grens in België tankten. (wie vanuit België bij Zelzate de grens overgaat en daar nog even tankt ziet vnl. Nederlandse auto’s. Waarom wordt aangeraden meer te bewegen en tegelijk juist mogelijkheden daartoe zoals sport, wandelen wordt afgeraden of verboden. Ik begrijp het wel een beetje. Maar wat ik niet begrijp is die Baudetachtige oliedomme ontkenning van de ernst van dit virus. Dat gekakel van viruswaanzin, dat ronduit stupide en antisemitische gebral van dhr. Baudet als zou (de Joodse) George Soros het virus in de wereld hebben geholpen (voor de goede orde: dhr, Baudet ontkent dit gezegd te hebben). Ik dacht dat er alleen van die idioter in de V.S. rondlopen. Maar als het waar is, zitten ze dus bij ons in de Tweede Kamer.  En wat ik evenmin begrijp is het wantrouwen tegen de medische wetenschap. Je hoeft niet op te volgen wat de dokters zeggen, maar je kunt ze niet verwijten, dat ze correcte medische informatie willen verschaffen. Wat heeft een arts voor belang bij valse informatie? Kwakzalvers hebben dat belang wel. Wanneer artsen op het gebied van de volksgezondheid waarschuwen tegen roken, drinken, overgewicht, vuurwerk etc., dan hebben ze natuurlijk gelijk. Maar als iemand toch een sigaar opsteekt, een wijntje drinkt, liever in een tuin zit, dan erin werkt, en vuurwerk afsteekt dan is dat een bewuste keuze. Onverstandig misschien, maar bewust, die niet de waarschuwing van de arts wil ontkennen, maar die een mogelijk verlies van gezondheid gecompenseerd voelt door winst aan welbevinden. Ik begrijp ook dat de PKN aan de veilige kant wil blijven met haar adviezen. Ik vind het niet leuk, het ergert me soms, maar ook daarvan denk ik dat het niet uit persoonlijk eigenbelang is van de adviseurs in en van de Kerk. Het doet me pijn, die lege kerk, dat niet-vieren van het Heilig Avondmaal, dat niet houden van dienst van voorbede en handoplegging, het vooruitzicht van uitgeklede, kale, kerstnachtdienst, zonder Ons Genogen, zonder grote kerstbomen, zonder het machtie “Ere zij God”? . Het is gevaarlijk om paralellen in dit geval te trekken, maar was het niet nog kaler in die stal, nog armzaliger met die kribbe, nog eenzamer, nog verdere van huis, dan de kerstnacht van en bij ons? Ik ga weliswaar mopperend, treurend, maar wel met overtuiging en in vertrouwen op God en op de goed bedoelingen van medische wetenschap en kerkelijke en landelijke politiek de advents- en kerstperiode in. Kijken of het waar is, dat gedeelde smart (over de maatregelen) halve smart is en gedeelde vreugd (over het evangelie van Kerts) dubbele vreugd. Een reden voor vreugd is ook de komst en de bijstand van onze kerkelijk werker, dhr. (Joop) van den Berg. We kunnen ons op hem, op zijn arbeid, op zijn geloof en gebed verheugen.
Tot zondag Ds. L.C.P. Deventer


 

 
terug