Tenslotte Tenslotte
Het Bijbelboek Esther, waaruit we momenteel lezen vertoont merkwaardige parallellen met onze (in waarschijnlijk met iedere) tijd. De willekeur en grilligheid bijvoorbeeld van een koning als Ahasveros. Aan niets en niemand voelt  hij verantwoording schuldig te zijn, niet aan God en niet aan de wet. Met verbazing en verontrusting kunnen we nu iets dergelijks in de krant lezen. Het Westen heeft o.l.v. de Verenigde Staten bijv. besloten Guaidó, die zichzelf tot interim-president heeft uitgeroepen als leider van Venezuela te erkennen. Of dat nu uit solidariteit met het Venezuelaanse volk gebeurt en uit oprechte bezorgdheid om de democratie of als afleiding van het moordzuchtige regime van Saoedi-Arabië waarvan wij hun olie en zij  onze wapens nodig hebben is mij niet helemaal duidelijk. Kan hert omgekeerde ook? Kan – zeg – China voortaan Hillary Clinton als interim-president van de V.S. erkennen omdat zij indertijd meer stemmen heeft gehaald en alleen door het niet voluit democratische systeem van de kiesmannen het presidentschap niet gewonnen heeft?  Deze willekeur, waarbij het land met de grootste mond of de grootste economie of het grootste leger voortaan bepaald wat goed en kwaad is, is verontrustend. Het zal niet lang meer duren voordat China dit land is en dit zal ongetwijfeld betekenen dat de wereld er anders zal uitzien (zal Taiwan een zelfstandig land blijven of zal het net als de Krim bij Rusland, bij China worden ingelijfd?). Waar de wet alleen nog wordt gebruikt om het eigen gelijk zogenaamd te bevestigen en genegeerd wanneer het eigenbelang dat eist is de wereld, zijn wij overgeleverd aan de chaos, aan de grillen van de presidenten van China, de V.S. en Rusland, zoals Esther en haar volk waren overgeleverd aan de haat van Haman en de grillen van Ahasveros. Maar zou het dan ook niet kunnen zijn onze tijd en onze wereld op de achtergrond (de naam van God wordt in Esther niet genoemd en God laat schijnbaar niets van Zich horen, de priesters en profeten komen er ook niet in voor), gedragen blijven door Gods hand? Ik weet niet wie de jood (j) Mordechai, zoon van Jaïr  is van 2019, maar wel dat er Jood (J) Jezus is, kind van Maria en Zoon van God die als de mens geworden wet, de weg en de waarheid en het leven is voor iedereen. Als een beroep op de wet, op de gerechtigheid niet meer mogelijk is, is en blijft altijd het beroep en het vertrouwen op Jezus. “Midden onder u staat Hij die gij niet kent” zegt het gezang. Dat mag juist zijn, maar het is niet de diepste waarheid. Er is immers het Woord en het Sacrament, de Bijbel en het Heilig Avondmaal, ja er is de gemeenschap van gelovigen (al zijn het er maar twee of drie) en daar is Hij te vinden. Daar is ook het vertrouwen in de toekomst te herwinnen op de angst van  het heden, de overwinning van de liefde op de boosaardigheid. Daarom, als altijd: Tot zondag. Ds. L.C.P. Deventer
terug